ز جام آيينه گون پرتو شراب دميد خيال خواب چه داري ؟ كه آفتاب دميد درون اشك من افتاد نقش اندامش به خنده گفت : كه نيلوفري ز آب دميد ز جامه گشت پديدار گوي سينه او ستاره اي ز گريبان ماهتاب دميد كشيد دانه اميد ما سري از خاك